Απόσπασμα- Ό,τι απέμεινε από τις τρικυμίες

Δεκαέξι κιόλας ο μήνας και

σ' αγαπώ μέχρι την άκρη του κρεβατιού.

Έπειτα χάνεσαι

σε απαραίτητους γκρεμούς

όμορφα που θησαυρίζουν απ' τις συγνώμες σου

Να φορεθείς σκίνα πλεγμένα με άγκιστρα

και πρασινάδες που γυαλίζουν στη νύχτα

να σε βρίσκω όταν

φυλλοροείς απ' την αταραξία.